Definicja Canadian Cohousing Network:
„Cohousing jest formą zamieszkania zorientowaną na współpracę. Jest sposobem przezwyciężenia alienacji współczesnego stylu mieszkania, gdzie niewielu ludzi zna swoich sąsiadów i poczucie istnienia społeczności jest odczuwalne w niewielkim stopniu. Cohousing jest kombinacją kompaktowych, samowystarczalnych prywatnych domów lub mieszkań oraz korzyści ze wspólnych przestrzeni i udogodnień, które z reguły obejmują: dużą jadalnię, kuchnię, miejsce do rekreacji, spotkań, przestrzeń dla dzieci, pokoje gościnne, warsztat i ogród. Cohousing stara się z wrażliwością traktować otoczenie, jest nastawione na ruch pieszy i ograniczenie ruchu samochodowego bardziej niż standarowe osiedla.
Chociaż wiele inwestycji wielorodzinnych posiada różne udogodnienia i przestrzenie podnoszące komfort (mówimy o rynku kanadyjskim, nie polskim – przyp. Red.), w cohousingu rozbudowana przestrzeń wspólna nie tylko pozwala na zmniejszenie domów indywidualnych, ale jest sercem społeczności i daje wiele możliwości interakcji społecznych. Pomimo tego, że każdy dom posiada własną kuchnię, wspólny posiłek (shared meals) jest jednym z wielu regularnych wydarzeń wspierających relację pomiędzy sąsiadami.
Odpowiedni projekt architektury i zagospodarowania terenu daje możliwość przypadkowych oraz spontanicznych spotkań, ale również zapewnia prywatność. To może być osiągnięte poprzez różne formy budynków. Społeczności również różnią się wielkością, ale z reguły składają się z 20-30 gospodarstw domowych. Niektóre są ukierunkowane na specjalne potrzeby (np. seniorzy), ale większość jest międzypokoleniowa z różnorodnością typów rodzin i wieku mieszkańców. Zabudowa odzwierciedla różne potrzeby społeczeństwa: wolnostojące domy jednorodzinne, bliźniaki, zabudowa szeregowa, budynki wielorodzinne.
Cohousing nie jest szczególną formą prawną czy formą własności. Najczęściej wybieraną formą własności jest wspólnota mieszkaniowa, jednak czasami Cohousing działa jako kooperatywa. Jakkolwiek proces decyzyjny we wspólnocie nie jest oparty na strukturze hierarchicznej, ale polega na dążeniu do konsensu, nie ma to wpływu ma strukturę własności. Niezależnie czy będzie to wspólnota czy kooperatywa mieszkaniowa musi być ona zgodna z prawem oraz wypełniać obowiązki wynikające z przepisów krajowych i lokalnych dla tych struktur.
Proces budowy nie generuje niższej niż na rynku ceny domów. Jednak są korzyści z tego, że grupa jest deweloperem. Domy często są lepszej jakości i posiadają więcej rozwiązań ekologicznych niż standardowe. To powoduje niższe koszty utrzymania, ale czasami też powoduje wyższe koszty budowy.
Aspekt kosztów codziennych często nie jest brany pod uwagę, kiedy szukamy domu, na który nas stać. Ze względu na społeczną strukturę i łatwe współdzielenie zasobów, cohousing daje możliwość obniżenia kosztów życia w sposób, jaki nie jest możliwy w konwencjonalnym typie zamieszkania. Domy mogą być mniejsze bez negatywnego wpływu na nasz styl życia, a współdzielenie ogranicza konsumpcję. W efekcie cohousing wpisuje się w myślenie o domach, na które stać większą grupę osób”
R. Matthew, M. Critchlow – „Community led housing” – Page Two 2024 s. 10